Frans Polinesie

Hallo daar,

Na Paaseiland, zit mijn 2e bestemming in de Pacific, Frans Polynesie zit er ook al weer bijna op. Na een prima vlucht 2e paasdag vroeg op Tahiti aangekomen. Nu had ik al vanuit betrouwbare bronnen gehoord dat Tahiti het minst interessante eiland van Polynesie is, dus het was m’n bedoeling nog dezelde dag met het vrachtschip “Vaeanu” naar Huahine te varen, maar die bleek vanwege Pasen niet te gaan. Toen maar naar het zwarte strand van Tahiti gelift en daar m’n eerste Tahitiaanse zonnestralen gepakt. Dinsdagochtend vroeg geprobeerd een kaartje voor het vrachtschip “Hawaiki Nui” te kopen, maar die bleek volledig afgehuurd door het lokale circus, dus na een aantal keren flink gevloekt te hebben het Air Tahiti kantoor binnen gelopen en 3 uur later stond ik op het vliegveld van Huahine.
Ik was vanaf het begin onder de indruk van het eiland, wat echt schitterend is. De variatie van de bezoekers viel me echter wel wat tegen. Aangezien heel Frans Polynesie peperduur is, wordt het door backpackers gemeden als de pest. In pension “Chez Guynette” in Fare waren er, behalve David, een 34 jarige fransman die na 2 dagen weer verder ging, dan ook vooral veel gepensioneerden. In Fare nog een dagje met Sylvia, een vrijgezelle 60 jaar oude engelse miljonaire (wat wil een man nog meer) een bootje gehuurd en om het eiland gevaren. Was een erg mooie manier om het eiland te zien en onderweg ook nog een aantal grote manta-roggen gezien. Verder nog her en der heengelift (mijn nieuwe hobby), maar na 4 dagen had ik het grote eiland wel gezien. Toen dus maar naar het kleine eiland gelift en daar mijn tentje, wat ik in Santiago voor 10 euro op de kop had getikt, opgezet op de lokale camping, waar verder alleen twee homofiele amerikaanse 40ers stonden (wat wil een man nog meer). Het was een mooie relaxte plek, maar na 2 dagen en menig potje Yahtzee met Tim en Dennis mijn spullen maar weer gepakt en terug naar Fare gelift en nog dezelfde nacht met de Vaeanu naar Bora Bora gevaren.
Ook Bora Bora is absoluut een mooi eiland met een schitterende lagoon, maar het is er echt overdreven duur. Er waren gelukkig wel een paar gezellige mensen in het hostel, waaronder weer David de fransman, en met een aantal weer een bootje gehuurd om de lagoon te bekijken en te snorkelen. De volgende dag nog een fiets geleend en een rondje om het eiland gefietst, maar met name vanwege de kosten, na 2 dagen de boot naar Maupiti gepakt. Maupiti is echt mijn favoriete eiland geworden. Ik mocht er voor niet overdreven veel geld mijn tentje op een superplaats neerzetten, en het is er niet alleen echt schitterend, ik kwam er ook nog 3 gezellige fransen van mijn leeftijd tegen, Elodie, Thomas en Vanessa, die me al de eerste avond uitnodigden om bij hun op Tahiti te komen logeren. Aangezien er geen supermarkt op de motu (eilandje) is, kun je er alleen volpension verblijven en het eten was er echt super. Logischerwijs veel vis, maar denk ook aan lekkernijen als garnalen, sashimi van tonijn, Sint-Jacob schelpen etc. Verder heb ik er tijdens het snorkelen pijlstaart-roggen, allerlei tropische visen en een zeeslang gezien. We hebben ook nog een rondje om Maupiti gelopen, wat ik nog mooier als Bora Bora vind en dan zonder al die toeristen, en we deden na de lunch standaard gezellig een potje jeu-de-boules, mannen tegen de vrouwen, wat de vrouwen natuurlijk geen enkele keer wisten te winnen. Al met al, allemaal erg leuk, mooi en gezellig dus.
Zondag ben ik met de fransen weer naar Tahiti gevlogen. Elodie en Thomas wonen sinds 5 maanden op Tahiti in een schitterend traditioneel tahitiaans huis op 50 meter van het mooiste strand van Tahiti. Zij moesten maandag gewoon weer werken en Vanessa is dinsdag naar een ander eiland gegaan, maar ze hebben me gewoon de sleutels van het huis en de auto gegeven, zodat ik lekker m’n gang kan gaan. Nou weet ik wel dat ik een bijzonder vriendelijke en betrouwbare kop heb, maar ik vind het toch wel erg bijzonder. Zij doen echter alsof het de normaalste zaak van de wereld is.
Al met al moet ik zeggen dat Frans Polynesie erg mooi is en de mensen zijn er super vriendelijk. Als ik met mensen meeliftte, reden ze bijvoorbeeld gerust een stukje om om mij op de plaatst van bestemming te brengen, maar ik ben toch erg blij dat ik Elodie, Thomas en Vanessa tegen ben gekomen, want anders denk ik dat ik het wel wat saai zou hebben gevonden. Het is denk ik toch meer een plek waar je beter met z’n 2tjes heen kan gaan als je van rust houdt en geld geen rol speeld, anders denk ik dat er plekken op de wereld zijn die voor minder meer te bieden hebben.
Morgen pak ik het vliegtuig naar Fiji om daar mijn duikbrevet te gaan halen. Ben erg benieuwd, want duiken op Fiji moet erg mooi zijn. Bovendien is Fiji erg populair onder de backpackers, dus dat wordt wel weer gezellie!

Groetjes,
Arjen