Hanoi, Halong Bay en Sapa

Hallo daar,

Na 3 dagen Saigon hebben we maar de bus richting Mui Ne, een kustplaatsje vlak boven Saigon gepakt. Bungalowtje aan het strand gehuurd en maar weer eens twee dagen liggen bakken en braden. 's Avond was er gelukkig ook wat meer te doen dan op Phu Quoc, dus her en der een ook nog een lokaal pilsje soldaat gemaakt. Het was de bedoeling om er nog een dag te blijven, maar de derde dag regende het pijpestelen, dus hebben we maar de bus naar Dalat, in de centrale hooglanden, genomen. Nu zat het transport in Vietnam de hele tijd al niet echt mee en het werd alleen nog maar erger. Ons volgestouwde busje had binnen een uur al een lekke band te pakken, dus reserve wiel erop en de lekke band in het eerstvolgende dorpje laten maken, wat ruim een uur kostte. Nog geen uur later een harde knal, en ja hoor, daar ging bandje nummer twee. Nog een geluk dat ze de eerste hadden laten maken, anders waren we echt in de 'middle of nowhere' gestrand. Ook deze band weer laten maken, wat natuurlijk weer een uur kostte en rond 8 uur, zo'n 3 uur te laat, waren we dan eindelijk in Dalat.
De voornaamste 'attractie' in Dalat is een motortocht van 1 tot 3 dagen door de bergen met de zogenaamde 'easyriders'. Wij gingen natuurlijk voor de goedkoopste optie van 1 dag en aangezien ik er niets voor voelde om de hele dag bij iemand achterop te gaan zitten heb ik m'n eigen semi-automatische motorscootertje gehuurd, terwijl Chris en Bridget (Aus) wel bij een easyrider achterop gingen. De hele dag dus een beetje rondgetourd, als lunch zelfgevouwen, verse (ongefrituurde) loempia's gegeten , echt heel lekker, en 's avonds het dorpje nog ff ingedoken. Chris en ik hebben er nog even over gepraktiseerd om de lokale hoogste berg nog te gaan beklimmen, maar vonden het uiteindelijk toch wat te veel inspanning en besloten dus maar om richting Nha Trang te gaan, om daar vervolgens een 'sleeper' bus naar Hoi An te nemen. Die sleeper bussen zijn trouwens echt heel relaxed, 12 stapelbedjes in rijen van 3 opgesteld, 2 slaappilletjes erin geknikkerd en 8 uur als een baby geslapen. Echt super!
Twee dagen voordat wij in Hoi An aankwamen stond er nog een halve meter water in de straten, hoorden we allerlei verhalen over 200 gevallen van cholera en weet ik het wel niet allemaal, maar toen wij aankwamen scheen de zon en waren de straten schoon. Hoi An is een schattig koloniaal plaatsje, dat vooral bekend staat om de textiel industrie. Je kan er bijvoorbeeld een maatpak laten maken voor zo'n 50 euro. Behalve dat het er erg schattig is valt er echter weining te zien en te doen. Bovendien was het strand erg vervuild door de overstromingen, dus na een dagje hadden we het er wel weer gezien. ' s Avonds nog wel erg lekkere wontons gegeten en naar een bar geweest, waar ze tussen 10 en 11 gratis rum en cola schonken. Op zich niet m'n favo drankje, maar als het gratis is drink ik alles en het was weer eens een gezellige avond.
Vanuit Hoi An weer met een sleeper bus naar Hanoi gegaan en daar meteen een 3 daagse boottrip naar Halong Bay geboekt. We waren met een groep van 15 backpackers en de sfeer was vanaf het begin erg goed. De eerste dag een beetje door de baai gevaren, een enorme grot bekeken en 's avonds ouderwets drinkspelletjes gedaan. De 2e dag al om 6 uur gaan kajakken, lekker wakker worden dus, en richting Cat Ba eiland gegaan. Op Cat Ba de hoogste berg beklommen en 's middags lekker op het strand gelegen. De 3e dag weer terug naar Hanoi gegaan en met een groep van 6 van de boot 's avonds naar een slangenrestaurant gegaan, wat op z'n minst gezegd een hele ervaring was. De slang werd eerste naar binnen gebracht om door ons goedgekeurd te worden. Als of een van ons zou weten welke slang wel of niet lekker is! Vervolgens werd hij (of zij) levend opgesneden en werd als eerste de aorta doorgesneden. Al het bloed werd in een wodkaflesje met een beetje wodka opgevangen en daarna werd het hart er uitgesneden. Het aparte daarvan was, was dat het hart nog gewoon een paar minuten door bleef kloppen. De hele slang bleeft zelfs nog een hele tijd doorkronkelen zelfs nadat de kop er al af was gesneden en de hele slang al was gevild. Echt heel maf!
De maaltijd begon met het drinken van het bloed en ik was natuurlijk de 'gelukkige' die het rauwe hart in z'n glas had. Het ging er als een soort oester in, maar het hart bleef halverwege nog wel een soort van ff hangen, dus maar gauw met een slok water doorgespoeld. Daarna kregen we wodka met het gifgroene slangengal, best ranzig dus, en een aantal gerechten, zoals slangengehakt met kroepoek, loempia's en soep. Al met al dus weer een hele interessante ervaring, maar denk niet dat ik het nog eens probeer.
Woensdag zijn we met hetzelfde groepje naar Sapa, een bergdorpje in het noorden gegaan om een 2-daagse trekking door de bergen te doen. De omgeving was erg mooi, maar qua lopen stelde het niet zo veel voor. Stevig wandelingetje, niets meer dan dat. In een homestay bij een vietnamese familie overnacht en de 2e dag weer terug naar Sapa gelopen.
Een van de Vietnamese specialiteiten is hond en ik kon Vietnam natuurlijk niet verlaten zonder een mals stukje hondevlees te verorberen. Onze gids wist wel een restaurant waar ze het verkochten, dus bij terugkomst in Sapa ff een portie hond opgehaald en lekker opgepeuzeld. Wederom een interessante ervaring dus, het smaakte eigenlijk nog het meeste naar rundvlees, al waren er ook stukjes bij die echt niet te pruimen waren.
Die avond werden we met een busje naar het treinstation gebracht om de nachttrein naar Hanoi te pakken, maar aangezien we nog een uurtje moesten wachten wilden we nog ff een internetcafe opzoeken. Voordat we het wisten stonden we echter ineens bij een soort festival waar het erg druk was. Ineens een hoop gedoe, overal handen en wordt er aan m'n rugzak getrokken en ja hoor, voordat ik het wist was m'n portemonnee verdwenen. Balen natuurlijk, zeker omdat m'n bankpasje erin zat. Gelukkig kon ik van Susanne, een nederlands meisje wat geld lenen, dus uiteindelijk valt het allemaal nog wel mee, maar zoiets blijft toch klote.
Verder zat ik de laatste dagen al een beetje te twijfelen over wat ik in m'n laatste weken zou gaan doen, alvast naar Thailand, of terug naar Laos, en kwam er maar niet helemaal uit. Ja, hoe gek het ook klinkt, wist gewoon ff niet wat ik met m'n tijd moest doen, maar kreeg ineens een brainwave: Maleisie. Dus ben zaterdagmorgen naar Kuala Lumpur gevlogen om nog wat van Maleisie te zien.

Groetjes,
Arjen